Het was sommigen al opgevallen maar deze vakantie testen we een nieuw beroep. Vanaf januari zijn PSV en ik bezig geweest om het voor te bereiden en op de open dag, tegen Valencia en bij de Johan Cruyff Schaal ging ik live. Het idee is dat er meer gebeurd rondom een thuiswedstrijd en er meer contact is met het publiek. Ik interview mensen in het stadion (fans van PSV maar ook van de bezoekende club, bekenden en onbekenden) en dat wordt direct uitgezonden op de grote schermen. Daarbij lees ik op de middenstip de opstelling voor en kondig de warming up van de spelers aan en af. Het is heel leuk om te doen, mensen doen graag mee en het werkt sfeerverhogend! Maar hoe heet het wat ik doe? Wedstrijdpresentator? Sfeermaker? …
Foto's uit het bericht van Leon van der Zanden
Het was prachtig! Veel scènes bespeelde mijn emoties en of ik nou wilde of niet, ik werd geraakt. Ging zelfs helemaal de emotionele achtbaan af die ze voor mij afdraaiden met brok in de keel en natte ogen bij elk applaus. Maar in de pub napratend voelde ik me er wel dubbel bij. Ja, ik heb prachtige beelden gezien en ja, ongelofelijk overweldigende muziek gehoord en ja, ik ben er ook echt door geraakt, maar toch voel ik me ook ‘erin getrapt’. Als bij Mac Donalds. Ik heb in een machine gezeten die alles en iedereen die beleving kan geven. En alles en iedereen zat er ook, van huilende baby’s tot selfie-ende groepen Chinezen. Niks mis mee, maar wel massa. Heel anders dan de emotionele reis bij dat huiskamerconcert van die beginnende band. Daar voelde ik me specialer, alsof ik ook een bijdrage leverde aan het unieke gevoel van de avond. Herkennen jullie dit?
Best wel blij om nog een plekje gevonden te hebben voor vanavond. Ga normaal liever niet naar het theater maar hier verwacht ik helemaal meegenomen te worden in de magie…✨
Dit is Kameel, “Kameeuwtje” voor vrienden. Ze komt uit Qatar, anderhalf jaar geleden gekregen van een hele lieve Nederlandse dame. Vanaf dat moment onafscheidelijk van mijn Sophietje. Ze slaapt niet zonder en overdag bungelt ze aan haar handje mee tijdens alle avonturen. Maar nu al twee keer was Kameeuw spoorloos. Vorige week nog in Spanje en vond papa (ik) haar na pas een half uur ‘toevallig’ terug, langs de weg gelegd door een begripvolle Spanjaard. En toen dacht ik voor het eerst: “Wat doe ik als ik Kameel niet meer terug vind?” Een nieuwe Kameel (laten) kopen? Dat merkt ze meteen. Een totaal nieuwe knuffel dan…? Wat zouden jullie doen?
Dààr, daar in het midden, daar ja, dat is mijn nieuwe werkplek vanavond. Voor twee minuten ongeveer. #psvvalencia
Tenzij ik met mijn toeristenorganisatie in Azië zou zitten, anders zou ik echt nadenken over een andere naam…
Vandaag 9 en een hele mevrouw met haar (popcorn)telefoon, (henna) tattoo en high tech trackingwatch. Dankbaar dat ik van zo dichtbij haar ontwikkelingen mag meemaken ❤️
Deze week was het volle maan. Die ochtend zat ik in de auto en hoorde op het radionieuws (ANP) het volgende: “Het is nu wetenschappelijk aangetoond dat mensen tijdens volle maan korter slapen. Dat komt doordat de maan dan meer licht geeft en een mens daardoor ’s nachts minder melatonine aanmaakt en zo gemiddeld 20 minuten korter slaapt. Door een vermindering van de melatonine krijgen we ook andere, vreemdere dromen…” Ik dacht toen 2 dingen. 1. Ik ben toch niet gek? Natuurlijk is meer licht van de maan níet de reden dat ik minder of anders slaap… We hebben toch gordijnen? 2. Blijkbaar is er meer erkenning voor invloed van de maan. Meer mensen hebben het erover waardoor ‘het nieuws’ zich geroepen voelt om er iets over te zeggen. Maar kom dan met iets goeds… Ik weet al lang dat ‘het nieuws’ niet is wat mijn ouders zeiden dat het was, namelijk ‘de waarheid over wat er in de wereld gebeurd’. Het informeert niet maar stuurt…
Wat is er nou leuker dan op een zomerse avond lekker in de open lucht genieten van en lachen om comedy?! Morgenavond kan het bij de eerste openlucht Comedy Night van Boxmeer. Topacts waaronder Maartje & Kine, Bas Birker en ik als presentator verzorgen een avond vol vermaak en mooie momenten. Aanvang 20.15u. Laatste kaarten: http://www.deweijer.nl/agenda/Leons-Comedy-Club/Buitentheater_20_877
Ik geniet van het drama van het WK, maar deze Argentijns-Kroatische aflevering doet echt pijn… #hoeblijfjeheld? #ARGCRO
Ik zal mijn eerste jointje nooit meer vergeten. Ik was 21 en zat in Lombok Utrecht op een vrijdagavond bij mijn beste vriend op zijn studentenkamer op de grond. Ik werkte die zomer in een smartshop (pado’s, cactussen en ‘herbal’ pillen) en had als cadeautje van een klant een zakje zelfgeteelde prijswinnende nederwiet gekregen. Hij was wel wat beschimmeld maar dat zou de smaak vooral ten goede komen. We hadden die avond geen tabak voor handen dus besloten we met twee vloeitjes een puurjoint te bouwen. Om de scherpte tegen te gaan hadden we van een lege colafles een waterpijpconstructie gemaakt. Daar gingen we. Eerste hijs… niks, tweede… beetje hoesten, derde… vierde… iets dieper over mijn longen…ik voelde nog niks. Nou maar even wachten dan… En BAM daar ging ik… de muziek vertraagde, mijn hoofd leek 100 kilo en ik probeerde te begrijpen wat er gebeurde maar mijn gedachtes waren als stroop. Ik was in één keer alle controlle..
Ik word wakker met twee blonde vrouwen in mijn bed. Eentje slaapt nog en is mijn vrouw en die ander kijkt baby tv. Mijn dochtertje zegt:”Kijk papa, die is leuk”. En ik maak een goedkeurende papa-brom. Zo lag ik vroeger ook naast mijn papa en keek ik Fun Factory op Sky Channel. Met Andy, Seal en Croco (die eigenlijk Snoot en Crocker heten kwam ik pas achter). En Inspector Gadget, He-man en de scherpe lach van Starscream in Transformers. Mijn papa mompelde wel 5 keer dat het zachter moest. Ik zit nu al op 8… Ik ben nu die oude mopperaar geworden, terwijl ik me totaal niet zo voel. Waarschijnlijk mijn papa toen ook niet… Toch vind ik het fijn om papa genoemd te worden. Mijn oudste twee dochters noemen me, op mijn aanraden, al een paar jaar ‘Leon’. Dit omdat ik wil dat hun echte vader de belangrijkste plek blijft houden. Hij is hun papa, ik ben hun Leon. Maar nu neemt dochter drie (die ik wel gemaakt heb) het over en stond ze gisteravond..
Vandaag het FESTIVALOS in Deurne om onafhankelijk onderwijs onder de aandacht te brengen. Veel leuks en goeds te doen, muziek, lekker eten en ook inhoudelijke elementen waaronder een vraaggesprek met mij. De insteek: Wie is de man achter de grote lach? Ik ben ook benieuwd… De hele dag vanaf 11 uur, Locatie Cultuurcentrum Deurne Info: http://www.facebook.com/Festivalos-167929984006850 en http://www.festivalos.nl
Naamloos album
Achter de schermen bij de commercialshoot van 50five. Mooi en eerlijk interview: https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/campaign-assets-1527575136/ddd/50five-magazine-leon-van-der-zanden.pdf