De voorstelling van morgen in Goirle begint een half uur eerder dan op de agenda staat aangegeven, dus al om 20u ipv om 20.30u. Ik heb zo’n beheerder die er lang over doet voordat een wijziging is doorgevoerd, dus daarom doe ik het zo zelf
En toen zat er een recensent zaterdag in de zaal in Naarden, die een recensie schreef met de weinig verhullende titel: “Indrukwekkende voorstelling Leon van der Zanden”. —— Wie zaterdagavond 13 oktober voor het dilemma stond (foeballe: Nederland-Duitsland of cabaretier Leon van der Zanden in deMess) en voor de laatste koos, nam de superieure beslissing. De mannen van Ronald Koeman lieten de Amsterdamse JC Arena weliswaar weer eens op de banken staan. Maar wat de zeer professionele Brabo Van der Zanden in een uur en drie kwartier op de Naardense planken zette mocht er waarachtig zijn. Waarmee de Helmonder zich moeiteloos aansloot bij het toch al opmerkelijke rijtje Brabantse kleinkunsttoppers. Van der Zanden wist in het bescheiden theatertje een uniek sfeertje te creëren. Een fraai staaltje audience participation ook. Altijd een beetje een link dingetje om regelmatig in gesprek te gaan met je publiek. Leon bleek er de instrumenten..
Deze trof ik ook nog aan in het theater in Lelystad. Dat is alweer lang geleden… Wie keek dit op TV ook net zo veel als ik? Woensdagmiddag was het toch? Ik WEETNIET meer wat Meneer kaktus, Mevrouw Stemband en die andere gast allemaal precies deden (naast peeuwen) maar ik wist wel dat ik het fantastisch vond. Die boksring was een andere wereld waarin ik als kind me in mijn gekke fantasie begrepen voelde. Zij waren ook een soort kinderen die van niks een heel universum maakte. Rare kronkels waarbij het niet uitmaakte waar het over ging, het samen spelen was het belangrijkste. De verbeelding en het plezier van fantaseren, het inspireerde en maakte me blij met het meest simpele. En zo’n soort TV-programma mis ik in het nu. Of bestaat er wel nog zoiets inspiratievols…?
Ik ben er een tijd geleden mee gestopt, maar voor deze maak ik graag een uitzondering: Kleedkamer in de categorie “hier vinden de Duitsers me nooit”: Naarden-vesting.
Vanavond speel ik KAMELEON in een nieuw theater! Ik ben nu al 20 jaar aan het cabaretteketetten en het komt zelden voor dat ik nog een nieuwe plek tegenkom. Nu in Naarden is het zo’n feest. Iets meer dan een jaar geleden namelijk opende deze drie helden (foto) een nieuw theater in een voormalige officierswoning. Het eerste optreden was van Jochem Myjer en daarna hebben vooral de professionele acts de zaal gevuld. Ik ben benieuwd…. KAMELEON in een nieuw jasje. http://www.demess.nl/agenda/leon-van-der-zanden/
Foto's uit het bericht van Leon van der Zanden
Kom deze twee prachtig oude posters tegen backstage in het Agora theater in #Lelystad. Met deze twee voorstellingen is de liefde voor cabaret begonnen. Voor het slapen gaan nog even een stukje Harrie of Youp luisteren… En ze stiekem al uit het hoofd kennen. Herkenbaar?
Deze week 3x in het noorden. Hoofddorp, Lelystad en Naarden. In Hoofddorp in het mooie Oude Raadhuis, waar ik zelfs met mijn eerste drie voorstellingen te zien ben geweest, in Lelystad speel ik voor de tweede keer (toch?) en in Naarden speel ik voor het eerst. Maar dit is ook pas hun tweede officiële seizoen. Info en kaarten: http://www.demeerse.nl/theater/7804/Leon_van_der_Zanden/Kameleon/?type=show https://agora-lelystad.nl/voorstellingen/leon-van-der-zanden/63521/ http://demess.nl/agenda/leon-van-der-zanden/
Dagelijkse Domme Dingen #7 - Oma stookt de erfenis op | 50five.nl
Zondag was vroeger altijd oma-dag. Ik heb ze al een tijdje niet meer, maar de inspiratie voor het volgende 50five-filmpje is uit het leven gegrepen. Tot mijn 10e, elke zondag op de fiets met papa naar Oma van der Zanden om daar 2 uur lang met één glaasje cola en één sprits naar grote mensenpraat te luisteren. Kleine kamer, dik stoffig tafelkleed en bloemkoollucht all over the place. Super suf. Toch, ook al heeft ze het mij nooit gezegd, vond ze het fijn dat ik er was, dat zag ik aan de manier waarop het RANG-snoepje aan me gaf en dan over mijn hoofd aaide. En toen ik deze reclame mocht bedenken, dacht ik ook aan een eerbetoon aan mijn oma, die mij op haar manier koesterde. Ook al doet het einde anders vermoeden… http://www.youtube.com/watch?v=0jrzgPK3WUo
“Maar” tegen VVV en weer een wereldse sfeer! Ik heb het (bewust) nog nooit gezegd maar nu effe wel: #lovemyjob
De foto van KAMELEON heeft weer een voorkant van een theaterboekje gehaald. Dit keer in Nijmegen. Daar speel ik vanavond en al om 19.30u. Laatste kaarten: http://www.han.nl/start/bachelor-opleidingen/studeren-bij-de-han/naast-je-studie/theater/
Hoe een tienerdisco toch fout kan gaan… http://www.youtube.com/watch?v=tKnIYLi4JFM&list=PLj_N2Wxsqd7UUkv2kjVkJrlSpFBNrx4zD&index=10 PAS OP: dikke vette lach én 50five http://www.50five.nl/dagelijkse-domme-dingen
Heeft iemand ervaring met paarden coaching? We zijn pas geweest met de twee oudste dochters (9 en 10). Ze hebben niet echt een probleem maar zoeken wel naar manieren om hun gevoel te uiten. (Een kennis van ons werkt met paarden en we mochten dit een keer ervaren). Onze dochters kregen allebei een persoonlijke sessie en daarin spiegelde het paard het contact wat ze met zich zelf hadden. Als ze echt van binnenuit aan het paard vroegen om hen te volgen, volgde het paard, speelden ze toneel, bleef hij gewoon staan. De begeleidster stelde hen ondertussen wat vragen en allebei hebben heel open verteld over school, thuis en hoe ze zich echt voelen. Bij het paard waren ze veilig en meer zichzelf. Merk in de tijd erna dat ze allebei iets rustiger zijn en ben aan het kijken wat er nog meer op dit gebied met paarden zou kunnen zijn, dichter in de buurt om eens te ontdekken. Het klinkt soms zwaar, terwijl het eigenlijk gewoon even aandacht voor je binnenwereld..
Foto's uit het bericht van Leon van der Zanden
In de ‘Theatermaker’ van deze maand een stevig artikel over de grenzen van het huidige cabaret. Mag je op het podium zeggen dat alle gehandicapten het land uit moeten? Ga je ‘apengeluiden’ maken naar een gekleurde cabaretier als hij de vraagt? Vertel je als publiek of je ooit naar de hoeren bent geweest, en hoe het was? In mijn voorstelling KAMELEON speel ik juist met die grenzen en daag iedereen uit om zo kwetsbaar mogelijk te zijn. Voor mij is dat het begin van een echt bijzonder avondje theater. Zou jij antwoorden op de vraag of je nog contact voelt met een overledene? Zelfs of hij/zij zich nog af en toe meldt…? Check it out!
Morgen mag ik weer. De eerste van een nieuw seizoen. Een reprise-seizoen. Misschien wel mijn laatste seizoen. KAMELEON was een groot succes, heeft veel mensen geraakt en veel los gemaakt. Daarom gaan we nog een half jaar door. Ruim vijfentwintig voorstelling vooral in theaters waar ik nog niet gestaan heb. Dronten, Gouda en Lochem bijvoorbeeld (www.leonvanderzanden.nl/agenda). En we beginnen in Vught. Theater de Speeldoos, daar waar ik deze show ontwikkeld heb. Beginnen bij de oorsprong. Laatste kaarten http://theaterdespeeldoos.nl/voorstellingen/leon-van-der-zanden/